Mijn droom was altijd al om naar Zuid-Afrika te gaan. Het wildlife daar te zien of liever gezegd te beleven! Door een advertentie in de krant kwam ik terecht bij Travel Active, zij zouden mijn droom wel eens waar kunnen maken! Na enkele informatiebijeenkomsten wisten mijn vriendin en ik het zeker: wij zouden naar Zuid-Afrika gaan!

Nadat we alles bij Travel Active vastgelegd hadden, zijn we op zoek gegaan naar de juiste kleren, spulletjes, foto-gerei, vliegmaatschappij en na veel kijken, vergelijken en een goede voorbereiding was het dan ook zover: Op 3 oktober vertrok ons vliegtuig naar Zuid-Afrika en het zou 8 weken duren voordat we zouden terugkeren!
De eerste nacht zouden we in het Airport Game Lodge verblijven, daarna zouden we 4 projecten doen: Moholoholo Wildlife Rehabilitation, Horse Safari, Jabulani en Riverside Monkey Rehabilitation. Uiteindelijk hebben we Swadini Reptile Park en Private Game Farm er ook bij gedaan. Het is moeilijk om te vertellen hoe het is geweest. Je beleeft zo ontzettend veel in een korte tijd. Je leert veel over Afrika, de natuur, de omgeving, de dieren, andere culturen, andere omstandigheden, andere mensen, maar ook veel over jezelf! Je leert waarderen wat je thuis wel hebt en je leert te werken met mensen die je niet kent en die uit andere hoeken van de wereld komen. Je maakt zoveel mee en het heeft zo een impact op je dat je achteraf, wanneer je net als ik een stuk wil schrijven over hoe het was, je maar moeilijk één ding kan noemen.
Er zijn zoveel leuke en spannende dingen gebeurd: Een hyena vangen, een sleep-out hebben, op safari drive gaan, aangevallen worden door een leeuw, nightdrives maken, te paard dichtbij giraffes komen, spinnen-, schorpioenen en slangenangst overwinnen, aan een touw jezelf 85m. de diepte in laten storten, genieten van prachtige uitzichten bij God’s Window, verweesde baby-aapjes grootbrengen en in Kruger Park kamperen. En dat was maar een kleine greep uit het hele gebeuren. Er is zoveel meer! Ook achteraf, de contacten die je aan je reis overhoudt, de foto’s, de herinneringen, de dingen die je geleerd hebt, je waardering voor bepaalde zaken in Nederland. Het enige nadeel was dat ik uit een Afrikaanse zomer in de Nederlandse winter terecht kwam: Dat is even schrikken!

Mocht je naar Afrika gaan, dan zul je er vanzelf achter komen dat Safari Drive’s voor het oprapen liggen. Niet dat dat erg is, ik heb er in mijn 2 maanden ongelooflijk veel gedaan, maar bleef ze geweldig vinden. Toch waren er voor mij 2 die eruit sprongen: de nightdrives van Moholoholo en de Thorney Bush Drive van Jabulani. De laatstgenoemde wil ik graag met jullie delen. Op een normale safari drive ga je met een open Jeep, dat houdt in dat er een chauffeur en een ‘tracker’ voorin zitten. Alle mensen die verder mee gaan, zitten op verhoogde bankjes achter op de Jeep.
De tracker zoekt sporen van dieren en kent het gebied. Hij leidt de chauffeur naar de plekken waar hij denkt dat er dieren zitten.

Soms zit de tracker zelfs op speciaal stoeltje voorop de moterkap van de Jeep. Op deze manier vinden ze de dieren en laten de mensen die zo goed mogelijk zien. Dat lijkt makkelijk, maar de dieren verschuilen zich goed en meestal kom je er niet goed bij, verrekijkers zijn dan een uitkomst. Bij Thorney Bush pakken ze het anders aan. Zij garanderen 4 van de Big 5 (olifant, buffel, neushoorn, leeuw, luipaard). Wanneer zij dan ook een spoor van een dier de struiken in zien gaan, dan is het voor de mensen achterop goed opletten, want de mensen van Thorney Bush drive rijden gewoon de struiken in… en het heet niet voor niets Thorney Bush! Uiteraard doen ze voorzichtig aan, want als ze zomaar de struiken in crossen schrikken de dieren ook en zijn ze niet meer te vinden. Maar wat je op die manier meemaakt! Ongelooflijk! Toen we de eerste keer van de weg afweken en de struiken in reden was het nog heel vroeg.

En voordat we beseften wat er gebeurd was stonden we met onze Jeep zomaar stil: voor ons lagen meer dan 40 buffels! De kudde had zich hier verzameld om de nacht door te brengen… slaperig keken ze ons aan! Niet ver weg of moeilijk te zien, nee, als ze zouden opstaan zouden we oog in oog met ze staan! En als enkele buffels dan ook daadwerkelijk opstaan, stijgt de spanning! Het is zo mooi, maar ook wel wat eng! Gelukkig weten tracker en chauffeur precies wat wel en niet kan en hebben we de buffels verder met rust gelaten.

Zo zijn we ook nog op leeuwinnen met welpen gestuit. Op de rest van de rit zijn we nog dichtbij olifanten met een jong van 2 weken geweest en hebben we ook nog een witte neushoorn naast onze Jeep gehad. Op deze manier kun je wel hele mooie foto’s maken. Als laatste tip zou ik dan ook willen zeggen: Vergeet je fototoestel niet!

Séverine Hendriks